Ikona - Matka Boska Pieczerska

Ikona podróżna - Matka Boska Pieczerska, z przedstawieniem  świętych mnichów  Antoniego  i Teodozego  oraz Soboru Uspienskiego, emalia malarska na miedzi, owal, ramki mosiężne, 6 x 4,7 cm, Rosja, Petersburg, XIX w.

Cena: 4 200 zł

Antoni Pieczerski (ur. ok. 963 lub 983 - zm. 1073), również Antoni Kijowsko-Pieczerski – założyciel Ławry Pieczerskiej, święty mnich, asceta, pustelnik, święty Kościoła prawosławnego i katolickiego. Uważany jest za ojca życia monastycznego na Rusi.
Teodozy (Teodozjusz) Pieczerski ( ur. 1008 - zm. 1074) - jeden z załozycieli Ławry Pieczerskiej, święty mnich, asceta, święty kościoła prawosławnego
i katolickiego.
Ławra Pieczerska (ukr. Києво-Печерська лавра) - prawosławny klasztor w Kijowie, siedziba zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego.
Założona w 1051 r. przez Jarosłswa Mądrego (ok. 980 - 1054) z dynastii Rurykowiczów, wielkiego księcia Rusi Kijowskiej, syna i następcę Wlodzimierza I Wielkiego. Od czasów starożytnych, w górach, nad brzegiem rzeki Dniepr były jaskinie. Według zapisów historycznych, mnisi Antoni i Teodozy zamieszkali w jaskiniach , a w 1051 roku założyli klasztor. Pierwszy monaster powstał na naddnieprzańskich stokach - w pieczarach (ukr.  печера, peczera - jaskinia, pieczara) od których pochodzi nazwa klasztoru. Z biegiem czasu monaster stał się centrum religii chrześcijańskiej, miejscem pielgrzymek religijnych i odegrał znaczącą rolę jako ośrodek życia spolecznego i kulturalno - edukacyjnego.
Ławra Pieczerska w Kijowie jest wpisana na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.

Ławra -(gr. Λαύρα, przejście) – określenie używane w stosunku do większych (i o szczególnym znaczeniu) męskich monasterów (klasztorów) w Kościele prawosławnym oraz w Kościołach katolickich wschodnich, również w postaci skupionego wokół świątyni zespołu pustelni mnichów ascetów nieprowadzących wspólnego życia zakonnego.